Թումանյան. Հիշի՜ր
Յուր չար բախտի ճանկում բռնված
Նա քեզանից հեռու մնաց.
Սիրեց քեզ հեռվից
Զրկված քո բույրից,
Եվ տանջվեց թաքուն
Գիշերը անքուն։
Նրա սերը մնաց անհաս,
Բայց անունը չըմոռանաս,–
Պահի՜ր քո մտքում,
Հիշի՜ր աղոթքում.
Եվ քո սրտում նա
Թող անմահանա։
1892
Метки: Армянская культура, Армянская литература, Армянская поэзия, Армянская проза, армянские поэмы, Армянские поэты, Армянские сказки, История армянской литературы, Ованес Туманян, поэты Армении, Сказки Ованеса Туманяна, Стихи Ованеса Туманяна, Հիշի՜ր, Հովհաննես Թումանյան