Չարենց. Իրիկուն է, քո՛ւյր, — աչքերդ փակի՛ր…
*** Իրիկուն է, քո՛ւյր, — աչքերդ փակի՛ր, Հոգնաբեկ, տխուր, — աչքերդ փակի՛ր: Թարթիչներդ թող չթարթեն միգում. Միգամած ու Далее...
Չարենց. ՀԱՅՐԵՆԻՔՈՒՄ
Ձյունաապատ լեռներ ու կապույտ լճեր: Երկինքներ, որպես երազներ հոգու: Երկինքներ, որպես մանկական աչեր: Մենակ էի ես: Ինձ հետ Далее...
Չարենց. Երազում եմ այն երկիրը հեռավոր,
Երազում եմ այն երկիրը հեռավոր, Ուր մարմինը, սեգ մարմինը ու հոգին` Աննյութացա՜ծ ու նյութացա՜ծ, լուսավոր` Ողջակիզվեն Արևի՜ Далее...
Չարենց. Քույր, գուցե՜ չընկանք…
Քույր, գուցե՜ չընկանք… Գուցե մեկը,- ո՞վ- Երազել է մեզ Անլույս գիշերով… Թվում էր հոգուս, Թե երկուսս ենք մենք, Բայց, Далее...
Չարենց. ՄԱՐԻՈՆԵՏԿԱ
Կամաց, կամաց, կամաց, կամաց, Ոտքերն հողին, հողին, հողին` Եկավ-գնաց, եկավ-գնաց, Գունատ, դեղին, գունատ, դեղին: Ձեռքը շարժեց Далее...
Չարենց. ՄՈՐՍ ՀԱՄԱՐ ԳԱԶԵԼ
Հիշում եմ դեմքը քո ծեր, մայր իմ անուշ ու անգին, Լույս խորշոմներ ու գծեր, մայր իմ անուշ ու անգին: Ահա նստած ես տան դեմ, ու Далее...
Չարենց. Բրո՛նզ ես, հո՛ւր ես…
Բրո՛նզ ես, հո՛ւր ես, Բրոնզե սո՛ւր ես, Բրոնզե փա՛ռք ես, Բրոնզե փա՛յլ- Բայց դու զո՜ւր ես, Ախ, իզո՜ւր ես Կոտրում սուրս Արևառ: Ինչպես Далее...
Չարենց. Դու — հողմային մշուշ ու մահ,
Դու — հողմային մշուշ ու մահ, Դու — կրակի դուստր բարի,- Քե՜զ է կանչում սիրտս հիմա, Քեզ է կանչում սիրտս` արի՜: Հասե՜լ Далее...
Չարենց. ԱՄԲՈԽՆԵՐԸ ԽԵԼԱԳԱՐՎԱԾ
I. Հեռո՜ւ, մօտիկ ընկերներին, աշխարհներին, արեւներին,- Հրանման հոգիներին:- Բոլո՜ր նրանց, ում որ հոգին վառւում է վառ,- Բոլո՜ր Далее...
Չարենց. Ինչպես երկիրս անսփոփ
Ինչպես երկիրս անսփոփ, ինչպես երկիրս բախտազուրկ, Ինչպես երկիրս ավերակ ու արևաներկ — Մխում է սիրտս հիմա որբ, մխում է Далее...
