Tag archive for ‘ուր մի ժամանակ Վայելում էի լիուլի հրճվանք… Բայց զրկված եմ ես այժմ բոլորից. Դու հիշեցնում ես կորուստս նորից՝ Երջանկությունս մռայլ վիճակում Եվ այդպես անգութ սիրտս կտրատում… Ո՛հ’
Dproc Воскресенье, 6 ноября, 2011
0 Комментарии

Թումանյան. Օ՛, լո՛ւռ կաց, ընկե՛ր. այդ ի՞նչ ես երգում.

Օ՛, լո՛ւռ կաց, ընկե՛ր. այդ ի՞նչ ես երգում. Ինչո՞ւ ես խաղաղ հոգիս փոթորկում Ուրախ օրերի սիրելի երգով Եվ սիրտս վառում անցյալի Далее...