Չարենց. Ես սիրում եմ նստել ամեն իրիկուն
Ես սիրում եմ նստել ամեն իրիկուն Պատուհանիս առաջ երկա՜ր ու երկա՜ր. Նայել պահվող ճամփաներին անանուն ՈՒ երազել խնդություներ Далее...
Չարենց. Կապուտաչյա Հայրենիքից
Կա հոգեկան անհունության մի վայրկան, Երբ ամեն ինչ սուրբ է թվում ու անբիծ, Երբ երազ է դառնում տաղտուկ առօրյան ՈՒ դառնում Далее...
Չարենց. Իրիկուն է, քո՛ւյր, — աչքերդ փակի՛ր…
*** Իրիկուն է, քո՛ւյր, — աչքերդ փակի՛ր, Հոգնաբեկ, տխուր, — աչքերդ փակի՛ր: Թարթիչներդ թող չթարթեն միգում. Միգամած ու Далее...
Չարենց. ՀԱՅՐԵՆԻՔՈՒՄ
Ձյունաապատ լեռներ ու կապույտ լճեր: Երկինքներ, որպես երազներ հոգու: Երկինքներ, որպես մանկական աչեր: Մենակ էի ես: Ինձ հետ Далее...
Չարենց. Երազում եմ այն երկիրը հեռավոր,
Երազում եմ այն երկիրը հեռավոր, Ուր մարմինը, սեգ մարմինը ու հոգին` Աննյութացա՜ծ ու նյութացա՜ծ, լուսավոր` Ողջակիզվեն Արևի՜ Далее...
Չարենց. Քույր, գուցե՜ չընկանք…
Քույր, գուցե՜ չընկանք… Գուցե մեկը,- ո՞վ- Երազել է մեզ Անլույս գիշերով… Թվում էր հոգուս, Թե երկուսս ենք մենք, Բայց, Далее...
Չարենց. ՄԱՐԻՈՆԵՏԿԱ
Կամաց, կամաց, կամաց, կամաց, Ոտքերն հողին, հողին, հողին` Եկավ-գնաց, եկավ-գնաց, Գունատ, դեղին, գունատ, դեղին: Ձեռքը շարժեց Далее...
Չարենց. ՄՈՐՍ ՀԱՄԱՐ ԳԱԶԵԼ
Հիշում եմ դեմքը քո ծեր, մայր իմ անուշ ու անգին, Լույս խորշոմներ ու գծեր, մայր իմ անուշ ու անգին: Ահա նստած ես տան դեմ, ու Далее...
Չարենց. Բրո՛նզ ես, հո՛ւր ես…
Բրո՛նզ ես, հո՛ւր ես, Բրոնզե սո՛ւր ես, Բրոնզե փա՛ռք ես, Բրոնզե փա՛յլ- Բայց դու զո՜ւր ես, Ախ, իզո՜ւր ես Կոտրում սուրս Արևառ: Ինչպես Далее...
Չարենց. Դու — հողմային մշուշ ու մահ,
Դու — հողմային մշուշ ու մահ, Դու — կրակի դուստր բարի,- Քե՜զ է կանչում սիրտս հիմա, Քեզ է կանչում սիրտս` արի՜: Հասե՜լ Далее...
