Իսահակյան. Մեր պատմիչները և մեր գուսանները
Մեր հոյակամ հին վանքերի մութ խուցերում, մենության մեջ, Պատմիչները մեր վշտահար, մեղմ կանթեղի լույսով անշեջ, Մի նշխարով, Далее...
Իսահակյան. Ա~խ , երանի չծնվեի,
Ա~խ , երանի չծնվեի, Չլսեի, Հովիվների երգերը ջինջ Եվ մայրական խոսքերը սուրբ: Չտեսնեի Չքնաղ դեմքը իմ տիրուհու Եվ աշխարհքը Далее...
Իսահակյան. Քնքուշ լուսնի շուշան-փոշին
— Քնքուշ լուսնի շուշան-փոշին Մաղեց հեզ գետի վըրա. Մեղմիկ խըշշաց ցորեն, ցողուն, — Սիրտըս անդո՜րր կը ծըփա: Ուռիները նազա՜ն-ծածա՜ն, Տերևները Далее...
Իսահակյան. Գիտե ՛մ ,երկիրը շա~տ դարեր հետո
Գիտե ՛մ ,երկիրը շա~տ դարեր հետո Եվ պիտի սառի ,ճեղք-ճեղք պատառվի. Եվ այն սառցի տակ,մութ վիհերի մեջ Մարդկությունը ողջ ` մեռնի Далее...
Իսահակյան. Կուզե՞ս լինիմ վշտի ցողեր
Կուզե՞ս լինիմ վշտի ցողեր` Աչերիդ մեջ շող ցանեմ. Լուռ գիշերվա անուշ հովեր` Փունջ ծամերդ փայփայեմ: Կուզե՞ս լինիմ վարդ – Далее...
Իսահակյան. Դու նխշուն նուռ` զառը վրադ
Դու նխշուն նուռ` զառը վրադ, Ես քո թուփն եմ ,շուքիդ մեջ . Դու քնքուշ վարդ ` վառը վրադ, Ես տերևդ եմ փշիդ մեջ: Վախենամ ` թե մի Далее...
Իսահակյան. Մի մրահոն աղջիկ տեսա
Մի մրահոն աղջիկ տեսա Ռիալտոյի կամուրջին, Հորդ մազերը — գետ գիշերվա, Եվ հակինթներ՝ ականջին: Աչքերը սև — արևներ սև, Արևների Далее...
Իսահակյան. ԱՌԱԿ
Հաւաքւած մի օր ծառ ու ծիլ բոլոր, Որ իրենց համար ընտրեն լագաւոր, Խորհուրդ արեցին եւ դառան ապա Ասին ձիթենուն. «Եղի’ր Далее...
Իսահակյան. Մեր սուրը փառքով դրեցինք պատեան
Մեր սուրը փառքով դրեցինք պատեան,- Մեծ յաղթանակի օրն է ցնծալից. Պարտուեց մահաշունչ ոսոխը դաժան, Երգեր են յորդում զուարթ Далее...
Իսահակյան. Գերեզմանս անյայտ լինի
Գերեզմանս անյայտ լինի, Վերաս քամին շառաչէ. Վերաս խա՜չ, քա՛ր թող չըլինի, Մենակ ուռին հառաչէ: Ա՜խ աշխարհում մարդկանց Далее...
