Թումանյան. ՆՐԱՆ
Ես ուզում եմ, որ ինձ նման Էլ չըսիրեր մեկը քեզ, Բայց ասեին միաբերան, Թե դու, իրավ, հրեշտակ ես։ Ես ուզում եմ, որ քո անմեղ Սիրտը Далее...
Թումանյան. Տերևաթափ
Ա՛յ փոքրիկներ, ա՛յ սիրուններ Ասավ քամին տերևներին,― Աշուն եկավ, մոտ է ձմեռ, Ի՞նչ եք դողում ծառի ծերին: Ոսկի, դեղին, վառ Далее...
Թումանյան. ՀԱՅՈՑ ԼԵՌՆԵՐՈՒՄ
Մեր ճամփեն խավար, մեր ճամփեն գիշեր, Ու մենք անհատնում էն անլույս մըթնում Երկա՜ր դարերով գընում ենք դեպ վեր Հայոց լեռներում, Դըժար Далее...
Թումանյան. Երկու սև ամպ
Վաղուց թողած բարձր ու կանաչ Գահը իրենց հանգըստության Երկու սև ամպ, հողմի առաջ, Գընում էին հալածական։ Հողմը սակայն չար Далее...
Թումանյան. Ա՜խ, ես երանի
Ա՜խ, ես երանի Կայծակ լինեի, Որոտ-ճայթյունով Մըռայլ ամպերից Ժայթքեի ըմբոստ, Զարկեի ուժգին, Պատռեի խավար Կամարը երկնի, Յույց Далее...
Թումանյան. Խոստովանություն
Քո աչքերում, որ փայլում է, Հոգուս հուրն է մշտավառ, Իսկ ժպիտդ, որ բացվում է,- Սրտիս բերկրանքն անսպառ: Երբ որ հանգչի հուրն Далее...
Թումանյան. Քրիստոսն անապատում
Անապատի մեջ խավար ու տխուր, Ցրված քարերից մի քարի վըրա, Գլխակոր նըստած, մտախոհ ու լուռ՝ Աշխարհի մասին մըտածում էր նա։ Նրա Далее...
Թումանյան. Օ՛, լո՛ւռ կաց, ընկե՛ր…
Օ՛, լո՛ւռ կաց, ընկե՛ր. այդ ի՞նչ ես երգում. Ինչո՞ւ ես խաղաղ հոգիս փոթորկում Ուրախ օրերի սիրելի երգով Եվ սիրտս վառում անցյալի Далее...
Թումանյան. Ուրու
Դո՞ւ ես, իմ սիրո՜ւն, Այն չըքնաղ ուրուն, Որ զըրկում է ինձ Գիշերը քընից։ Դո՞ւ ես գըրկաբաց Հայտնըվում հանկարծ, Ուզում ես Далее...
Թումանյան. Ցոլուն աստղեր․․․
Ցոլուն աստղեր, ջինջ եթերում Ապրում եք դուք միշտ պայծառ, Ձեզ չեն հասնում, ձեզ չեն տիրում Ցածի մըրրիկն ու խավար։ Ես էլ այդպես Далее...
