Вс, Ноя 6th, 2011
все | Автор Dproc

Թումանյան. Խոստովանություն

Քո աչքերում, որ փայլում է,
Հոգուս հուրն է մշտավառ,
Իսկ ժպիտդ, որ բացվում է,-
Սրտիս բերկրանքն անսպառ:
Երբ որ հանգչի հուրն աչքերիդ,
Եվ շըրթունքըդ կարկամի,
Կըմեռանի նաև գերիդ…
Եվ մեզ մի մահ կըտանի:

Метки: , , , , , , , , , , , , ,

3 015

Оставить комментарий

XHTML: Вы можете использовать эти HTML-теги: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

*