Թումանյան. Վայրէջք
Քառասուն տարի բըռնած ճանապարհ՝ Շիտակ, անվեհեր Գընում եմ ես վեր՝ Դեպ Անհայտը սուրբ, աշխարհքը պայծառ։ Քառասուն տարի ճամփովն Далее...
Թումանյան. Սարերում
Մութը իջավ, գետինն առավ Քոշաքարա սարերում, Գագաթների տեսքը կորավ Ու խոր թաղվեց խավարում։ Երկինքն ամպած, տխուր ու սև Լաց Далее...
Թումանյան. Պատվեր
Վանա բանտի խորքից ելած հառաչանք, Ճիչ, աղաղակ բռնաբարված աղջկա, Թալանվածի լաց ու աղերս, աղաչանք Թե որ լսեք, ասացեք թե՝ Далее...
Թումանյան. Չարամիտներին
Դո՛ւք, մեծ հայրերի ընկած զավակներ, Դո՛ւք, ո՛վ ստրուկներ մոլի կրքերի, Դո՛ւք, ո՜վ զեխության խղճալի հյուրեր, Որ շվայտ կյանքին Далее...
Թումանյան. Մեր նախորդներին
Երանի՜ էր ձեզ, գովվա՛ծ երգիչներ, Դուք երգում էիք վաղ առավոտյան, Երբոր երազներն ապրում էին դեռ, Ոսկի երազներն հայի փըրկության։ Ձեր Далее...
Թումանյան. Միամիտներին
Երանի է ձեզ, որ չեք հասկանում, Թե մարդիկ ինչու ինչեր են անում, Երանի ձեզ, որ մարդու չեք զրկում, Եվ ոչ ձեզ հասած հարվածն Далее...
Թումանյան. Մի՛ որոնիր
Մի՛ որոնիր մի ժամանակ Արհամարածդ՝ այս կրծքի տակ, Հառաչանքով դուրս թռավ նա, Ու դատարկ է տեղը հիմա… Էլ մի՛ կանչիր, մի՛ Далее...
Թումանյան. Հոգեհանգիստ
Ու վեր կացա ես, որ մեր հայրենի օրենքովը հին՝ Վերջին հանգիստը կարդամ իմ ազգի անբախտ զոհերին, Որ շեն ու քաղաք, որ սար ու Далее...
Թումանյան. Հին օրհնություն
Կանաչ, վիթխարի ընկուզենու տակ, Իրենց հասակի կարգով, ծալպատակ, Միասին բազմած, Մի շըրջան կազմած, Քեֆ էին անում Եվ ուրախանում Մեր Далее...
Թումանյան. Հիշի՜ր
Յուր չար բախտի ճանկում բռնված Նա քեզանից հեռու մնաց. Սիրեց քեզ հեռվից Զրկված քո բույրից, Եվ տանջվեց թաքուն Գիշերը անքուն։ Նրա Далее...