Պ. Սևակ. ՈՍԿԻՆ ՎԵՐՍՏԻՆ ՈՍԿԻ Է ՄՆՈւՄ
Շրթերիս վրա խոսքեր են դողում` Խոսքեր արտառո՛ց, Իմաստազրկվա՛ծ, Հին-հին գրքերի, մատյանների մեջ, Բառարաններո՛ւմ մնացած Далее...
Պ. Սևակ. ՄՈՐ ՁԵՌՔԵՐԸ
Այս ձեռքերը` մո՜ր ձեռքերը, Հինավուրց ու նո՜ր ձեռքերը… Ինչե՜ր ասես, որ չեն արել այս ձեռքերը… Պսակվելիս ո՜նց են պարել Далее...
Պ. Սևակ. Դու՝
Դու՝ երկու տա՜ռ, Դ՛ու՝ հասարա՜կ մի դերանուն, Եվ ընդամենն այդ քո երկու՛ հատիկ տառով Այս բովանդակ աշխարհին ես տեր անում… Դու՝ երկու Далее...
Պ. Սևակ. Միանգամից
Ասում են, թե միանգամից կյանքում ոչի՜նչ չի կատարվում. Միանգամից ո՛չ մի կարպետ եւ ո՛չ մի գորգ չի պատըռվում, Միանգամից բերդ Далее...
Պ. Սևակ. Թե կուզես ՝ լռի՛ր
Միշտ էլ սիրածին պատահաբար են պատահում կյանքում Ու հրաժեշտ են տալիս սիրածին անհրաժեշտաբար… Թե կուզես ՝ լռի՛ր, Թե կուզես՝ Далее...
Պ. Սևակ. Մեռնել
Եթե մեռնե՜լ … Թո՛ղ որ մեռնեմ հուր-կայծակից՝ Միանգամի՛ց, մի վայրկյանո՛ւմ, հանկարծակի՛, Այնքա՜ն արդար, խղճիս ձայնին մի՛շտ Далее...
Պ. Սևակ. Քո անունը
Ես ատում եմ քո անունը, Ինչպես եւ դու քեզ փայփայած Իմ ձեռքերն ես ատում գուցե: Ես ատում եմ քո անունը, Որ խրվել է իմ լեզվի Далее...
Պ. Սևակ. Դու մի’ հարցրու.“Սիրո՞ւմ ես ինձ”
Դու մի’ հարցրու.“Սիրո՞ւմ ես ինձ”: Ինչպես կույրը իր ձեռնափայտն է միշտ հիշում, Դու էլ հիշի’ր, Որ երբ իզուր հարց չեն տալիս` Սուտ Далее...
Պ. Սևակ. Նամակ
Նա՞ է գրում ինձ Թե՞ ես եմ գրում իմ հարազատին՝ Ինքս էլ չգիտեմ. «Արդյոք քեզ եր՞բ եմ, ե՞րբ եմ տեսնելու… Ձմե՛ռ ու ամա՜ռ, Աշո՛ւն Далее...
Պ. Սևակ. ԳԻՇԵՐՆ ՈԻ ԵՍ
Գիշերն ունի ամե~ն բանի թույլտրվոլթյուն: Իսկ ես չունե՞մ Ու ջնջում եմ էլեկտրական լամպագրի այն խորհուրդը, Թե «Շահավետ, Далее...
