Իսահակյան. Գիտե ՛մ ,երկիրը շա~տ դարեր հետո
Գիտե ՛մ ,երկիրը շա~տ դարեր հետո
Եվ պիտի սառի ,ճեղք-ճեղք պատառվի.
Եվ այն սառցի տակ,մութ վիհերի մեջ
Մարդկությունը ողջ ` մեռնի ու թաղվի –
Ա~խ ,սիրտս գո ՛նե տիեզերքի մեջ
Հավե~րժ տրոփե~ր…
Метки: Аветик Исаакян, Армянская литература, Армянская поэзия, Армянские поэты, армянские стихи, стихи армянских поэтов, стихи на армянском языке, Ավետիք Իսահակյան