Իսահակյան. Սև աչերեն շա’տ վախեցի’ր
Սև աչերեն շա’տ վախեցի’ր,-
Էն մութ, անծեր գիշեր է.
Մութն ա’հ է, չարքեր շա’տ կան,-
Սև աչերը մի’ սիրե:
Տե’ս իմ սիրտս — արուն-ծով է.
Էս չարքերը զարկեցին.
Էն օրվանեն դադար չունիմ-
Սև աչերը մի’ սիրե…
Метки: Аветик Исаакян, Армянская литература, Армянская поэзия, Армянские поэты, армянские стихи, стихи армянских поэтов, стихи на армянском языке, Ավետիք Իսահակյան