Tag archive for ‘Հովհաննես Թումանյան’
Dproc Воскресенье, 6 ноября, 2011
0 Комментарии

Թումանյան. Իմ երգը

Գանձեր ունեմ անտա՜կ, անծե՜ր, Ես հարուստ եմ, ջա՜ն, ես հարուստ, Ծով բարություն, շնորհք ու սեր Ճոխ պարգև եմ առել վերուստ։ Անհուն Далее...

Dproc Воскресенье, 6 ноября, 2011
0 Комментарии

Թումանյան. Թեպետև բախտը մեզ շատ հարվածեց

Թեպետև բախտը մեզ շատ հարվածեց Երկար դարերով, ահեղ հարվածով, Թեպետեվ էսպես ցրվեց, տարածեց, Ձըգեց հողեհող, փըռեց ծովեծով, Վկա Далее...

Dproc Воскресенье, 6 ноября, 2011
0 Комментарии

Թումանյան. Դու քո ճամփեն

Դու քո ճամփեն գնա, քույրիկ, Եվ թող լինի նա պայծառ: Ինձ մի ժպտա, ինձ մի սիրիր, Ես ընկեր չեմ քեզ համար։ Ելած կյանքի ամեն ճամփից, Կարոտներով Далее...

Dproc Воскресенье, 6 ноября, 2011
0 Комментарии

Թումանյան. Դժոխքի հանդեպ

Հո՜ւշ, հասավ օրը վերջի՜ն, ահավո՜ր. Սըրով ու հըրով բացվում են էսօր Հայոց դըժոխքի դըռներն ամրափակ. Սարսափի պիտի աշխարհքը Далее...

Dproc Воскресенье, 6 ноября, 2011
0 Комментарии

Թումանյան. Գութանի երգը

Արի՛, գութան, վարի՛, գութան, Օրն եկել է, ճաշ դառել, Առը շո՛ւռ տուր, խոփիդ ղուբան, Օրհնյալ է Աստված, հորովե՜լ։ Քաշի՛, եզը, Далее...

Dproc Воскресенье, 6 ноября, 2011
0 Комментарии

Թումանյան. Գաղթականի երգը

Կըռունկն երկընքում ճամփա կըհանի, Կը՜ռ, կը՜ռ, ձեն կուտա էն խավար ամպում․ Ղարիբ մոլորել՝ չի՛տե ինչ անի Անգութ աշխարհքում, Далее...

Dproc Воскресенье, 6 ноября, 2011
0 Комментарии

Թումանյան. Աստղերի հետ

Էյ աստղեր, աստղե՜ր, Երկնքի աչքեր, Որ այդպես վառ-վառ Ժըպտում եք պայծառ․ Ժըպտում էիք դուք, Երբ ես դեռ մանուկ Աշխույժ ու Далее...

Dproc Воскресенье, 6 ноября, 2011
0 Комментарии

Թումանյան. Այվազովսկու նկարի առջև

Ելած՝ օվկիանի անզուսպ ալիքներ, Ծանըր հորձանքով զարկելով դեպ վեր, Լեռնանում էին, գոռալով ահեղ, Եվ մըրրիկն ուժգին շընչում Далее...

Dproc Воскресенье, 6 ноября, 2011
0 Комментарии

Թումանյան. Ամառվա գիշերը գյուղում

Լուսընկա գիշեր, Երկինքը պայծառ, Անհամար աստղեր Ցոլցըլում են վառ։ Քընած է արդեն Հովտում ողջ գյուղը, Մըթնած ու լուռ է Գյուղացու Далее...

Dproc Воскресенье, 6 ноября, 2011
0 Комментарии

Թումանյան. Ախթամարի կղզում

Սըրտիս խորքերեն Հովեն թե ծովեն Մի ձեն եմ լըսում. Ո՛նց է մի աղջիկ Մեղմ ու հանդարտիկ Անվերջ արտասվում։ Կոպիտ աշխարհ է, Մարդը Далее...