Թումանյան. Թեպետև բախտը մեզ շատ հարվածեց
Թեպետև բախտը մեզ շատ հարվածեց Երկար դարերով, ահեղ հարվածով, Թեպետեվ էսպես ցրվեց, տարածեց, Ձըգեց հողեհող, փըռեց ծովեծով, Վկա Далее...
Թումանյան. Դու քո ճամփեն
Դու քո ճամփեն գնա, քույրիկ, Եվ թող լինի նա պայծառ: Ինձ մի ժպտա, ինձ մի սիրիր, Ես ընկեր չեմ քեզ համար։ Ելած կյանքի ամեն ճամփից, Կարոտներով Далее...
Թումանյան. Դժոխքի հանդեպ
Հո՜ւշ, հասավ օրը վերջի՜ն, ահավո՜ր. Սըրով ու հըրով բացվում են էսօր Հայոց դըժոխքի դըռներն ամրափակ. Սարսափի պիտի աշխարհքը Далее...
Թումանյան. Գութանի երգը
Արի՛, գութան, վարի՛, գութան, Օրն եկել է, ճաշ դառել, Առը շո՛ւռ տուր, խոփիդ ղուբան, Օրհնյալ է Աստված, հորովե՜լ։ Քաշի՛, եզը, Далее...
Թումանյան. Գաղթականի երգը
Կըռունկն երկընքում ճամփա կըհանի, Կը՜ռ, կը՜ռ, ձեն կուտա էն խավար ամպում․ Ղարիբ մոլորել՝ չի՛տե ինչ անի Անգութ աշխարհքում, Далее...
Թումանյան. Աստղերի հետ
Էյ աստղեր, աստղե՜ր, Երկնքի աչքեր, Որ այդպես վառ-վառ Ժըպտում եք պայծառ․ Ժըպտում էիք դուք, Երբ ես դեռ մանուկ Աշխույժ ու Далее...
Թումանյան. Այվազովսկու նկարի առջև
Ելած՝ օվկիանի անզուսպ ալիքներ, Ծանըր հորձանքով զարկելով դեպ վեր, Լեռնանում էին, գոռալով ահեղ, Եվ մըրրիկն ուժգին շընչում Далее...
Թումանյան. Ամառվա գիշերը գյուղում
Լուսընկա գիշեր, Երկինքը պայծառ, Անհամար աստղեր Ցոլցըլում են վառ։ Քընած է արդեն Հովտում ողջ գյուղը, Մըթնած ու լուռ է Գյուղացու Далее...
Թումանյան. Ախթամարի կղզում
Սըրտիս խորքերեն Հովեն թե ծովեն Մի ձեն եմ լըսում. Ո՛նց է մի աղջիկ Մեղմ ու հանդարտիկ Անվերջ արտասվում։ Կոպիտ աշխարհ է, Մարդը Далее...
Թումանյան. Ժպտուն աչքեր
Դու մի՛ հավատա ժըպտուն աչքերին. Շատ անգամ նըրանք ծաղիկներ են վառ, Բուսած կորըստյան անդունդի ծայրին, Միամիտ մարդկանց Далее...